Wat als bouwafval niet het einde was, maar het begin van nieuw constructiemateriaal—en dat met de hulp van levende organismen? Met behulp van de bacterie Sporosarcina pasteurii onderzoekt Bento Architecture hoe biologie kan herdefiniëren wat we bouwen, en hoe.

Deze bacterie heeft een uitzonderlijke eigenschap: ze kan calciumcarbonaat (CaCO₃) neerslaan door enzymactiviteit en een alkalische omgeving doen ontstaan die deeltjes en aggregaten bindt. Het resultaat is een vorm van biocementatie—niet volledig gecontroleerd, maar ook niet geheel toevallig—die nieuwe perspectieven biedt. Kunnen de restanten van bouwwerven worden getransformeerd tot bakstenen, terrazzo of volledig nieuwe materialen, terwijl we tegelijk een bewustere relatie aangaan met alles wat leeft rondom ons?

Deze residentie gaat niet enkel over materiaal, maar stelt ook diepere vragen over onze verantwoordelijkheid naar de ecosystemen om ons heen. Hoe gaan we om met het levende (zoals bacteriën), het niet-levende (zoals afval), en alles daartussenin? Dit project biedt stof tot nadenken over CO2-reductie en over welke waarde hedendaagse ruïnes voor ons (kunnen) hebben.

Door bouwafval niet te zien als puin dat moet worden afgevoerd maar als een grondstof die tot de verbeelding spreekt, opent deze residentie de weg naar architectuur van de toekomst, in alliantie met het still genie van minuscule levensvormen die we vaak over het hoofd zien.